Onze Berners “of Laykaby”

Welkom bij Berner Sennen liefhebbers kennel ‘of Laykaby’!

De kennelnaam “of Laykaby” heb ik aangevraagd in 1998, nadat ik in Soest een mooi, oud huis had gekocht met een tuin erbij. De naam is een samentrekking van de naam van mijn eerste eigen Berner teef waar ik mee wilde fokken, Layka, en mijn eerste hond en maatje, de kruising Ierse Setter, Gaby.

Omdat ik bovendien de Berners een geweldig mooi en adellijk ras vind en omdat mijn Gaby een echte dame was, heb ik besloten dat alle nakomelingen voor hun naam de vermelding Lord of Lady krijgen. De naam begint met de letter van het alfabet die hoort bij het nest waar de hond uit komt.

Een maand voor Gaby op 13-jarige leeftijd overleed werd de kennelnaam toegekend (9 maart 1999). De naam staat geregistreerd onder nummer 35769. Voorafgaand aan de aanvraag voor een kennelnaam heb ik de cursus Kynologische Kennis 1 (KK1) gevolgd en ben ik geslaagd voor het bijbehorende examen. Omdat ik het leuk vind om te leren over honden, hun gedrag, hoe ze in elkaar zitten en meer zaken over de kynologie ben ik door gaan leren. Ik volgde de cursus Kynologische Kennis 2 (KK2) en slaagde ook voor het hierbij behorende examen. Ik besloot dat ik meer wilde bijdragen aan het ras en mij wil bekwamen als keurmeester. Ik volgde de cursus Exterieur en Bewegingsleer (E&B) met goed gevolg en wil mij nu verder verdiepen in een aantal rassen. Ik ben keurmeester voor de rode Ierse Setter en sta geregistreerd als aspirant-keurmeester voor onder andere de Berner-Sennenhond.

Naast deze interesse voor de kynologie in het algemeen vind ik het ook erg leuk om les te geven aan andere eigenaren en hoop ik dat ze net zoveel plezier zullen hebben met hun honden als ik heb met de mijne. Ik volg zelf gehoorzaamheidscursussen met al mijn honden. Ik vind het leuk om te doen en de honden hebben er altijd veel plezier in. Daarnaast gaf ik sinds 1998 les aan een hondensportvereniging. Ik heb hiertoe eerst een jaar stage gelopen en de G&G-instructiecursus van Cynophilia gevolgd. Inmiddels heb ik ook twee cursussen gevolgd over het gedrag van honden bij Kynotrain (1 en 2) en heb ik de examens Algemene Vorming en Omgang Hond van O&O gedaan. Ook volgde ik een week cursus bij de ‘hondenfluisteraar’ (Klaas Wijnberg) op Ameland. In de zomer van 2005 ben ik inmiddels zelfs mijn eigen Honden Advies Praktijk “PuppyFun” gestart.

Voorjaar 2008 ben ik met Thijs samen gaan wonen in ‘onze droom’, een woonboerderij met veel tuin en (omheind) grasland erbij in een buitengebied in zuid-Nederland. Super voor de honden en voldoende om aan huis verder te gaan met de Honden Advies Praktijk. We beschikken daarvoor nu zelfs over een ruime schuur, waar ik binnen workshops kan verzorgen. Zoals u begrijpt is het fenomeen hond een belangrijk onderdeel van mijn leven. Ik denk zelfs het belangrijkste. Ik kan me geen leven zonder honden voorstellen. De Berner heeft daarbij een speciaal plaatsje. Ik vind het de mooiste en liefste honden die er zijn!

Ikzelf wilde maar af en toe een nestje van een van mijn honden, zodat we er dan zelf ook weer een pup uit aan konden houden. Ik vond dat een pup vervolgens alle aandacht verdiende. Dit betekende voor mij dat ik het eerste jaar dat ik een pup had de tijd wilde hebben om deze goed op te voeden. In praktijk wilde ik daarom dat er minstens een jaar zat tussen twee nesten en liefst zelfs anderhalf of twee jaar. Ik hoop dat u net zoveel plezier zult hebben van en met uw Berner als wij hebben van en met onze Berners!

Ondertussen is mijn werk, als GZ-psycholoog, belangrijker geworden in mijn leven. Ik ben op een andere manier mensen gaan bijstaan in hun leven. Mijn psychologenpraktijk werd groter, daarnaast werk ik full-time in de zorg. Gezien mijn idealen, zult u begrijpen dat ik vond dat ik onvoldoende tijd over had, om genoeg tijd te hebben voor (een) nestje af en toe. Dit maakte dat ik heb besloten – in elk geval tijdens mijn werkzame leven – voorlopig te stoppen met zelf fokken van Berners. We kozen om over te stappen van ‘meiden’ naar ‘jongens’. En via een bevriende fokker, degene van wie ik in de eerste plaats heel veel over de Berners heb geleerd én bij wie ik ooit mijn Chloë heb gehaald, kwam Sisco in ons leven.

Helaas is Sisco niet heel oud geworden, door wat ook wel het ‘Bernervirus’ heet. Hij kreeg Meningitis (Hersenvliesontsteking) toen hij pas acht maanden jong was. En door complicaties is hij uiteindelijk helaas maar elf maanden jong geworden (en dus maar negen maanden bij ons geweest). Het duurde even voor ik die klap te boven was. Maar na een paar maanden, troost van mijn meisje Emy, Thijs én fokster Eveline van Sisco en háár hulp bij het zoeken van een waardige opvolger voor Sisco, kwam uiteindelijk dan toch weer een nieuwe ‘vriend’ in huis. Dat werd Fellow, van fokster Anika. Hij is – naast Emy, die ondertussen de elf jaar nadert – nu onze trots en mijn steun en toeverlaat. Hem wil ik binnenkort laten aankeuren voor de fok. Dat hij gezonde heupen en ellebogen heeft, dát weten we al. Mooi is hij overigens ook, dat bleek al tijdens een aantal shows. Een super karakter, ach, dat heeft hij ook! 🙂 Dus misschien niet als fokker, maar nu als reuen-eigenaar, heten we u nog altijd graag welkom, bij ons in “huize Laykaby”!

Fellow heeft overigens ook een eigen site gekregen. 🙂
www.fellow-ferrero.nl

Bent u toch op zoek naar een goede fokker, dan verwijzen we u graag naar onze bevriende fokkers:

En als ik dan toch een aanbeveling doe: het appartementen ‘complex’ / huis van Rob en Eveline – Sonnheim – in Lofer, Oostenrijk, is ook zeker de moeite van het bezoeken waard. En wanneer u het aangeeft, kunt u in overleg en tegen een kleine vergoeding, uw Berner(s) meenemen. (KLIK HIER voor een link naar hun appartementen-site)

Judith, Thijs en Berners 🙂 🙂